Rémi de Ligny (1977, Saint Martin d’Hères) groeide op in Leiden en begon zijn carrière als grafisch ontwerper, maar raakte al snel uitgekeken op het werken voor opdrachtgevers en de daarbij behorende concessies. Hij besloot zijn koers te veranderen en begon met het creëren van digitale collages. Zijn vroege werk bestaat uit hyper-surrealistische composities van zorgvuldig bewerkte foto’s van objecten, organismen en figuren, die hij in de traditie van Hieronymus Bosch combineert tot visioenachtige beelden die associatieve logica volgen, vergelijkbaar met de logica van dromen.
In 2013 won De Ligny de jaarlijkse ontwerpwedstrijd van de Uitmarkt en zijn werk verscheen op abri’s in heel Nederland. Na een succesvolle expositie in 2014 werd hij gevraagd door HP/De Tijd om maandelijks een compositie te leveren voor het blad, wat resulteerde in een serie waarin zijn magisch-realistische stijl botste met de actualiteit.
In 2017, tijdens de tentoonstelling Through a Keyhole in Amsterdam, begon De Ligny een nieuwe serie geïnspireerd door een insect in een glazen doos. De serie Arthropods combineert het organische met het mechanische, waarbij hij insectenskeletten reconstrueert uit gereedschap en schroot, die hij zelf fotografeert. Deze serie markeert een belangrijke verschuiving in zijn werk, waarbij De Ligny niet langer afhankelijk is van stockfoto’s, maar objecten zelf zoekt, vastlegt en verwerkt in zijn kunst. Het creëren van deze kunst vereist precisie en geduld, waarbij tientallen foto’s samengevoegd worden tot gedetailleerde en organische vormen, zoals de exoskeletten van insecten. Zijn werk toont de evolutie als een proces van trial-and-error, waarbij elk object met zorg wordt gereconstrueerd volgens een vast, maar flexibel plan.
Achter het verfijnde detail van De Ligny’s werken gaat een ambachtelijk proces schuil dat bestaat uit vijf fasen:
Fase 1: De opnames
De Ligny begint met het fotograferen van alle objecten onder een constante, loodrechte hoek. Hoe groter de objecten, hoe meer foto’s er nodig zijn om alle details vast te leggen. Het licht moet hierbij gelijk blijven om ervoor te zorgen dat de foto’s naadloos aan elkaar kunnen worden gehecht zonder visuele verschillen.
Fase 2: Stitchen
In deze fase naait De Ligny de verschillende opnames aan elkaar, zodat ze een naadloos geheel vormen. Dit proces creëert een continu, organisch beeld dat de basis legt voor de volgende stappen.
Fase 3: Stylesheet
De Ligny maakt een overzicht van alle gefotografeerde elementen van de objecten, vanuit verschillende hoeken. Dit “stylesheet” biedt hem de referentiepunten die hij nodig heeft voor de verdere opbouw van de exoskeletten.
Fase 4: Constructie
Met het stylesheet als leidraad bouwt De Ligny de segmenten van de insectenskeletten op. Hij bootst hierbij het proces van evolutie na, door repeterende elementen te gebruiken die consistent blijven, zelfs wanneer het formaat verandert. Door de hoge resolutie van de foto’s kan een klein detail in een object een groot deel van een segment representeren.
Fase 5: Fusie
In de laatste fase voegt De Ligny de honderden lagen samen die de verschillende onderdelen van het exoskelet vormen, zoals poten, vleugels en sprieten. Vervolgens maakt hij alle elementen tot één geheel en geeft hij ze leven, waardoor een organisch, maar mechanisch uitziend insect ontstaat.
—