Claudio Roncoli wordt in 1971 geboren in Buenos Aires waar zijn vader een speelgoed winkel bezit. In 1983, Claudio was toen 12, keerde de democratie in Argentinië terug. Dit bracht in een korte periode veel sociale veranderingen met zich mee. Muziek krijgt een grote impuls, de nationale rock wordt herboren en het land wordt overspoeld door nieuwe tijdschriften waarin westerse schoonheid en de consumptiecultuur hoogtij viert. Roncoli ontwikkelt in deze wilde periode een grote passie voor muziek en raakt gefascineerd door de wijze waarop reclame-uitingen de samenleving weten te verleiden. Ondanks zijn uitgesproken passie voor de nieuwe vrijheid kiest Claudio er toch voor om het klooster in te gaan om priester te worden.
Na 2 jaar klooster wordt het gemis van ultieme vrijheid Claudio te sterk en breekt hij zijn opleiding tot priester af. Gedurende zijn opleiding stilt Roncoli zijn honger naar de buitenwereld met tekenen en schilderen en eenmaal buiten start hij een studie Grafisch design aan de universiteit van Buenos Aires. Claudio werkt in deze periode als art director bij verschillende reclamebureaus en om zijn drang naar schilderen richting te geven volgt hij een opleiding aan de ‘Prilidiano Pueyrredón’ National Fine Arts School. Hier maakt Roncoli nieuwe vrienden waarmee hij zijn passie voor muziek en schilderen kan delen en komt hij in aanraking met vele nieuwe stijlen van artistieke expressie. De eerste solo expositie van Claudio Roncoli is in 1997 een feit en in de jaren erop krijgen exposities de overhand in het leven van Roncoli.
In 2005 stopt Claudio Roncoli volledig met zijn werk als art director en richt hij zich uitsluitend nog op zijn schilderkunst. Hij wisselt exposities af met reizen naar Peru, Mexico en Europa. In Italië, Spanje en het Vaticaan komt Roncoli in aanraking met kunstwerken van de grote kunstenaars uit de Renaissance en dit brengt hem in gedachte terug bij zijn jeugd en zijn tijd als misdienaar. Vanaf dit moment ondergaat het werk van Roncoli een duidelijke transformatie: hij verwerkt de hervonden iconografie samen met redekunst en reclame uit de jaren 50, 60 en 70.
Claudio maakt bij het creëren van zijn werk gebruik van gemixte digitale technieken en verf op canvas. In het werk van Roncoli komen diverse biografische aspecten samen: zijn katholieke geloof, de kindertijd in zijn vaders speelgoedwinkel en zijn passie voor muziek en reclame-uitingen. De kunstwerken die hierdoor ontstaan doen denken aan de Pop Art waarbij de conceptuele gedachte genoeg is. Selectie in plaats van creatie.
De uitgesproken stijl van werken brengt Claudio Roncoli met exposities van Argentinië tot Engeland en van Canada tot Peru. Zijn werk is inmiddels getoond in diverse musea en is te zien op belangrijke beurzen over de hele wereld.
—
Claudio Roncoli was born in 1971 in Buenos Aires, where his father owned a toy store. In 1983, when Claudio was 12, democracy returned to Argentina, sparking a rapid wave of social changes. Music flourished, national rock was revived, and the country was inundated with new magazines celebrating Western beauty and consumer culture. During this vibrant period, Roncoli developed a deep passion for music and became fascinated by the way advertising seduced society. Despite his passion for the new freedoms, Claudio chose to enter a monastery with the aim of becoming a priest.
After two years in the monastery, the need for ultimate freedom became too strong, and Claudio left his priestly studies. During his time there, he fed his hunger for the outside world through drawing and painting, and once he left, he began studying Graphic Design at the University of Buenos Aires. During this period, Claudio worked as an art director at various advertising agencies. To further his passion for painting, he enrolled at the Prilidiano Pueyrredón National Fine Arts School, where he formed new friendships, sharing his love for music and painting and exploring many new styles of artistic expression. His first solo exhibition took place in 1997, and in the following years, exhibitions became central to his life.
In 2005, Claudio Roncoli left his work as an art director entirely to dedicate himself exclusively to painting. He alternated exhibitions with travels to Peru, Mexico, and Europe. In Italy, Spain, and the Vatican, he encountered works by the great Renaissance masters, bringing him back in memory to his youth and time as an altar boy. From this point onward, Roncoli’s work underwent a clear transformation as he integrated rediscovered iconography with the rhetoric and advertising of the 1950s, 60s, and 70s.
In creating his artwork, Claudio employs mixed digital techniques and paint on canvas. His work reflects various aspects of his life: his Catholic faith, his childhood in his father’s toy store, and his passion for music and advertising. The resulting pieces are reminiscent of Pop Art, where the conceptual idea takes precedence. Here, selection is as important as creation.
Claudio Roncoli’s distinctive style has taken him from exhibitions in Argentina to England, from Canada to Peru. His work is now shown in various museums and featured at major art fairs around the world.
