René van der Meulen (1940) begon zijn carrière als fotograaf, waarbij zijn experimentele foto’s in de jaren zeventig opgenomen werden in belangrijke collecties, waaronder die van het Stedelijk Museum, het Frans Hals Museum en het Prentenkabinet in Leiden. In de loop der jaren besloot Van der Meulen zich volledig aan de schilderkunst te wijden, een wens die hij al lang koesterde. Hoewel hij zich richt op schilderen, blijft de invloed van zijn fotografische achtergrond zichtbaar in zijn werk.
Als professioneel fotograaf werd Van der Meulen dagelijks geconfronteerd met het scherpe, gedetailleerde beeld van de werkelijkheid. Toch ontdekte hij dat dramatische en emotionele gebeurtenissen vaak ontglippen aan de lens van de camera. In zijn schilderijen vangt hij deze ervaringen op zijn eigen manier, geïnspireerd door de emoties die ze oproepen. De beelden die hij als fotograaf vastlegde, zoals het spel van licht en schaduw op een muur of de mysterieuze sfeer van een mistig vissersdorpje, blijven een bron van inspiratie.
De composities in zijn schilderijen ontstaan intuïtief, waarbij Van der Meulen zich beweegt tussen figuratie en abstractie. Figuren kunnen vervormd en verward zijn, omgeven door explosies van kleur en grillige lijnen. Zijn gebruik van felle kleuren en expressieve vormen vertoont overeenkomsten met de Cobra-beweging, waarvan Karel Appel en Corneille belangrijke vertegenwoordigers zijn. Van der Meulen werkt vaak in de avond en nacht, waardoor zijn schilderijen ontstaan op de grens tussen waan en werkelijkheid, waarin hij zijn emoties en fantasieën vastlegt.
—
René van der Meulen (1940) began his artistic career as a photographer, creating experimental works that were showcased in prominent collections, including those of the Stedelijk Museum, the Frans Hals Museum, and the Prentenkabinet in Leiden. In his later years, Van der Meulen transitioned from photography to painting, having long desired to dedicate himself fully to the canvas. Despite this shift, traces of his photographic background remain evident in his artwork.
As a professional photographer, Van der Meulen was constantly confronted with the sharp, precise imagery of the real world. However, he found that dramatic and emotional events often elude the lens. In his paintings, he channels these experiences, drawing inspiration from the emotions they evoke. The imagery in his work is influenced by moments he captured as a photographer, such as the interplay of light and shadow on a wall, the eerie atmosphere of a foggy fishing village, or the unusual shape of a rain puddle containing wind-blown sand.
Van der Meulen’s compositions emerge intuitively, navigating between the figurative and the abstract. Figures in his work may be distorted and twisted, surrounded by bursts of color, structure, and dynamic lines. His expressive use of vibrant colors echoes the Cobra movement, with which he shares an affinity. Using acrylics, oils, gouaches, and collage elements, including photographic material, Van der Meulen’s works reflect his nightly creative process, where his fantasies and emotions come alive in a world between reality and imagination.
