Wil Willemsen (1943, Amsterdam) is gefascineerd door mensen. Mensen op straat, op hun werk, in sport, hoe zij zich in groepen tot elkaar verhouden. Reeds op de Pedagogische Academie, toen zij nog een andere carrière voor ogen had, leerde zij scherp te observeren en deduceren.
Zij noteerde de methodieken die mensen gebruiken om te communiceren, zich binnen een groep te onderscheiden of juist om contact te leggen. Die notities kwamen haar later van pas op de Europäische Akademie in Trier en tijdens cursussen en werkweken op de werkplaats van het Van Gogh Museum, toen zij inmiddels besloten had zich volledig op de schilderkunst te storten.
Ook tijdens haar vele sessies op ateliers en tekentochten in steden (ze maakte onder andere werkreizen naar Griekenland, Frankrijk, Duitsland en Thailand) leerde ze deze manieren van communicatie om te zetten in kleurrijke, ritmische vertalingen.
Met krachtige streken geeft Wil Willemsen in felle kleuren de intermenselijke relaties weer van de figuren op papier en doek: mensengroepen bijeengebonden in ruige verfritmes. Haar werk laat de toeschouwer genoeg ruimte voor eigen interpretaties, al is het duidelijk dat zij haar figuren vooral emoties als nieuwsgierigheid, jaloezie en berusting wil laten uitstralen.
—
Wil Willemsen (1943, Amsterdam) is fascinated by people. She observes people on the street, at work, in sports, and how they relate to one another in groups. While studying at the Pedagogical Academy, where she initially envisioned a different career, she learned to observe and deduce sharply.
She took notes on the methods people use to communicate, to distinguish themselves within a group, or to make contact. Those notes later proved useful during her time at the European Academy in Trier and during courses and workshops at the Van Gogh Museum, where she had decided to fully dedicate herself to painting.
During her numerous sessions in studios and drawing excursions in cities (including work trips to Greece, France, Germany, and Thailand), she learned to translate these modes of communication into colorful, rhythmic interpretations.
With bold strokes, Wil Willemsen represents the interpersonal relationships of the figures on paper and canvas in vivid colors: groups of people bound together in rough paint rhythms. Her work leaves the viewer ample room for personal interpretation, though it is clear that she primarily aims to convey emotions such as curiosity, jealousy, and resignation through her figures.
