Yolanda Philippens werd geboren in Rotterdam (1956) en bracht haar jeugd door in Vlaardingen. Al heel jong wist ze dat ze alleen wilde tekenen, schilderen en boetseren. Ze volgde haar opleiding aan de TeHaTex in Delft en aan het St. Lucas te Kapellen (België).
Yolanda Philippens laat zich bij het vervaardigen van haar werk vooral inspireren door verweerde en vervallen gebouwen en muren en landschapsimpressies. Zij laat op het doek de schoonheid van verval zien en laat middels dikke lagen olieverf en gemengde technieken haar doeken spreken. Het werk van Yolanda Philippens wordt gekenmerkt door een krachtig en intrigerend spel van materie, techniek en abstracte expressie. Men herkent sporen van akkers, bloemenvelden, besneeuwde velden en bomen.
Sporen van vervallen bouwwerken, aangespoelde schepen en schroot maken het verhaal. Modderige, geploegde akkers en bevroren velden worden door de lagen olieverf vormgegeven. Laag over laag ontstaat een landschap, een herinnering aan een beeld uit het verleden, passerend met de auto, wandelend op de hei, op het strand, of schilderend in het veld. De toeschouwer krijgt de ruimte zijn eigen beeld te ontdekken of te herkennen.
Yolanda Philippens woont en werkt vanuit Antwerpen. In 1983 exposeerde zij in het Singer museum te Laren en sindsdien is het werk van Philippens te zien op tentoonstellingen en beurzen in binnen- en buitenland.
—
Yolanda Philippens was born in Rotterdam in 1956 and spent her youth in Vlaardingen. From a young age, she knew she wanted to draw, paint, and sculpt. She studied at TeHaTex in Delft and St. Lucas in Kapellen, Belgium.
In creating her work, Yolanda Philippens draws inspiration primarily from weathered and dilapidated buildings, walls, and impressions of landscapes. She showcases the beauty of decay on canvas, allowing her paintings to speak through thick layers of oil paint and mixed techniques. Her work is characterized by a powerful and intriguing interplay of material, technique, and abstract expression. One can recognize traces of fields, flower meadows, snowy landscapes, and trees.
Signs of crumbling structures, washed-up ships, and scrap metal weave together the narrative. Muddy, plowed fields and frozen landscapes are shaped through layers of oil paint. Layer upon layer, a landscape emerges, a memory of an image from the past, whether passing by in a car, walking in the heath, on the beach, or painting in the field. The viewer is given the space to discover or recognize their own image.
Yolanda Philippens lives and works in Antwerp. In 1983, she exhibited at the Singer Museum in Laren, and since then, her work has been displayed at exhibitions and fairs both domestically and internationally.
