Yves Klein (1928 – 1962) was een Franse kunstenaar en een belangrijke figuur in de naoorlogse Europese kunst. Hij was een vooraanstaand lid van de Franse artistieke beweging Nouveau Réalisme, die in 1960 werd opgericht. Klein was een pionier in de ontwikkeling van performancekunst en wordt gezien als een inspiratiebron en een voorloper van minimal art en pop art.
Tijdens zijn adolescentie ontmoette Yves Klein Arman, die ook in 1928 in Nice was geboren. Op 19-jarige leeftijd verdeelden ze de wereld tussen hen. Arman koos de aarde, de materiële wereld, en Yves Klein koos de oneindige lucht, de spirituele wereld. Klein en Arman waren voortdurend creatief betrokken bij elkaar, zowel als Nouveaux Réalistes als vrienden. De twee werkten jarenlang samen en Arman noemde zelfs zijn zoon, Yves Arman, naar Yves Klein.
Door te kiezen voor het uiten van gevoel in plaats van figuratieve vorm, ging Yves Klein verder dan de ideeën van artistieke representatie en beschouwde hij het kunstwerk als een spoor van communicatie tussen de kunstenaar en de wereld; onzichtbare waarheid zichtbaar gemaakt. De praktijk van Yves Klein onthulde een nieuwe manier om de rol van de kunstenaar te conceptualiseren.
Yves Klein gebruikte blauw als het voertuig voor zijn zoektocht naar het vastleggen van immaterie en het oneindige. Zijn beroemde blauw-dan-blauw tint, die al snel ‘IKB’ (International Klein Blue) zou worden genoemd, straalt kleurrijke golven uit, die niet alleen de ogen van de toeschouwer aanspreken, maar ons in feite ook toestaan om met onze zielen te zien en met onze verbeelding te lezen.
Van monochromen tot de leegte, tot zijn ’techniek van levende penselen’ of ‘Anthropometrie’; via zijn inzet van de elementen van de natuur om hun creatieve levenskracht te manifesteren; en zijn gebruik van goud als een toegangspoort tot het absolute; ontwikkelde Yves Klein een baanbrekende praktijk die de grenzen tussen conceptuele kunst, sculptuur, schilderkunst en performance afbrak.
—
Yves Klein (1928 –1962) was a French artist and an important figure in post-war European art. He was a leading member of the French artistic movement of Nouveau réalisme founded in 1960. Klein was a pioneer in the development of performance art and is seen as an inspiration to and as a forerunner of minimal art as well as pop art.
During his adolescence Yves Klein met Arman who also was born in Nice in 1928. At the age of 19 they divided the world between them. Arman chose the earth, the material world, and Yves Klein the infinite sky, the spiritual world. Klein and Arman were continually involved with each other both creatively, as Nouveaux realists and as close friends. The two worked together for many years and Arman even named his son, Yves Arman, after Yves Klein who was his godfather.
By choosing to express feeling rather than figurative form, Yves Klein moved beyond ideas of artistic representation, conceiving the work of art instead as a trace of communication between the artist and the world; invisible truth made visible. Yves Klein’s practice revealed of new way of conceptualising the role of the artist.
Yves Klein used blue as the vehicle for his quest to capture immateriality and the infinite. His celebrated bluer-than-blue hue, soon to be named ‘IKB’ (International Klein Blue), radiates colourful waves, engaging not only the eyes of the viewer, but in fact allowing us see with our souls, to read with our imaginations.
From monochromes, to the void, to his ‘technique of living brushes’ or ‘Anthropometry’; by way of his deployment of nature’s elements in order to manifest their creative life-force; and his use of gold as a portal to the absolute; Yves Klein developed a ground-breaking practice that broke down boundaries between conceptual art, sculpture, painting, and performance.
